De ochtend breekt helder en wolkeloos aan. Papa’s oude verrekijker brengt de Zugspitze weer dichtbij. Al vroeg zijn we op weg. We nemen vlak achter Grainau de tijd voor een broodje-met-uitzicht en dan gaat het richting Noorden. We komen uit op Topplatz Frielendorf. De toegangsweg leidt ons door verlaten terrein. En eenmaal gearriveerd lijkt het niet minder uitgestorven. Er staan flink wat campers, maar waar is iedereen? De blauwe schermpjes flikkeren ons tegemoet: men zit blijkbaar achter de TV. Wat ís dat toch dat veel camperaars zodra het schemert binnen achter de schotel kruipen?
Wij zien een mooie avond vallen. Het is koud en oorverdovend stil hier op de berg.
Het blauwe busje 