Vandaag rijden we richting de Peloponnesos. Het is een stralende, warme dag en we zijn al vroeg op weg. Het gaat voorspoedig. In Preveza rijden we pal langs het vliegveld. Tui is al weer druk in de weer met de aan- en afvoer van vakantiegangers en dat doet ons terugdenken aan het mooie weekje met de kinderen op Lefkas vorig jaar mei. We duiken à raison van dik 7 euro de tunnel van Preveza in en daarna is het tijd voor een koffiestop met uitzicht over de golf van Amvrakikos.
We tikken 8 euro af voor een stukje (bijna) lege snelweg.
En dan komt de brug bij Rio in zicht. Dik 12 euro armer rijden we de Peloponnesos op.
De nieuwe rondweg van Patra leidt je om de stad heen. Dat vinden we niet erg, want we herinneren ons Patra als vies, druk en chaotisch. Een stad waar je weinig aan mist: je komt er eigenlijk alleen maar als er een ferry gehaald moet worden.
We kachelen over de New National Road richting zuiden. Echt nieuw is deze tweebaansweg inmiddels niet meer te noemen. Hij is wel breed. Naar goed Grieks gebruik rijden we keurig half over de brede vluchtstrook, zodat iedereen elkaar makkelijk kan inhalen. Het landschap is hier vlak en weinig spectaculair. Vruchtbaar is het hier wel: er wordt veel groente en fruit geteeld in lelijke plastic kassen. Het is overduidelijk watermeloenen-oogsttijd. We zien veel vrachtautootjes beladen met grote, kogelronde watermeloenen. En ook personenauto’s met open achterklep, volgestouwd met enorme meloenen die de achteras gevaarlijk doen doorbuigen.
Camping Ionion Beach in Glyfa heeft nog plek voor ons. We parkeren ons busje op een plaats van dik 150 vierkante meter, vlakbij het strand, het zwembad, het restaurant en met zicht op Zakynthos. Wat is het mooi hier! En dat vinden de vliegen en de muggen ook.
Het blauwe busje 