Voor we koers zetten richting Oostenrijk steken we nog even aan in een plaatselijk winkelcentrum om de laatste forinten stuk te slaan en het thuisfront van (culinaire) souvenirs te voorzien. En dan gaat het langzaam-aan langs uitgestrekte zonnebloemvelden, lege akkers en slaperige dorpjes richting grens.
De grens tussen Hongarije en Oostenrijk is verlaten en troosteloos terrein. Tijdens de koffie-met-accessoires op een zonnig terras net over de grens raadplegen we de kaarten om de verdere route uit te zetten. Wat volgt is een mooie rit langs Oostenrijkse binnenwegen. Het weer zit niet echt mee: de paar regendruppels op de voorruit gaan over in gestage motregen. Tijdens een korte stop op een verlaten bergweggetje zien we aan de bosrand de reeën fourageren.
Aan het eind van de middag bereiken we via een landelijke toegangsweg en onder steeds dreigender luchten camping Puttersee in Aigen im Ennstal. We installeren ons en maken een kort wandelingetje over het terrein richting meer. Het water is nog blak als een spiegel maar in de verte dreigt het noodweer.
Terug bij het blauwe busje draaien we – als een haas – net op tijd de luifel in en dan barst het in alle hevigheid los. We zoeken ons heil in de luwte van de receptie en zien toe hoe de omgeving kort maar hevig verdwijnt in grijze slagregen. Vlakbij klapt een luifel met een knal over een camperbus heen. De bewoners stonden rustig af te wassen in het sanitairgebouw…
Tegen de avond klaart het op en worden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang.
Het blauwe busje 