We worden wakker van de regen. Het mooie weer is duidelijk op. Snel verder dus maar, richting Kroatië.
Gelukkig klaart het gaandeweg een beetje op.
Bij Koper overvalt ons het oude Kroatië-gevoel. Wát een mooie vakanties hebben we vroeger in Vrsar beleefd!
Het gaat langs oude, bekende paden Istrië in. Tussen Poreč en Vrsar rijden we ons vast in wegwerkzaamheden. Wat volgt is een langdurige queeste op zoek naar de juiste omleidingsroute. Maar die is er niet. In optocht gaat het linksaf, dan weer rechtsaf, rechtdoor en in dezelfde rij steeds minder vrolijk weer terug. Zelfs de plaatselijke Kroaten raken tot op het bot getergd door alle onduidelijkheid. Hoe moeilijk kan het zijn om een paar bordjes met pijlen langs de weg te zetten? We rijden uiteindelijk terug naar Poreč en nemen een omweg door het binnenland. Ha, Flengi! Restaurant I Klitu blijkt nog steeds in bedrijf. Dát was nog eens lekker zwientje-tikken!
Op camping Porto Sole in Vrsar is in al die jaren nog weinig veranderd. Nou ja, het weer is nu wat minder mooi dan in de zonovergoten vakanties-van-vroeger maar het uitzicht over de Adriatische zee is nog steeds prachtig. We installeren ons op een plek met zeezicht, doen een boodschapje, lunchen, drinken een borreltje en zijn het eens: wat leuk om hier weer eens te zijn!
De regen weerhoudt ons ervan om tegen het einde van de middag via het wandelpad langs zee naar Vrsar te flaneren. Geeft niks, onder het luifeltje is het ook best goed toeven. Morgen is er weer een dag.
Het blauwe busje 