Vandaag is het een rustdag. Het schaduwnet biedt bescherming tegen de brandende zon. Het yogaklasje is al vroeg in actie. Wel een griezel trouwens, die yoga-leraar. Met zijn vette krullenkop en z’n spiegelzonnebril op lijkt het een flitsend figuur. Pas als de bril afgaat, zie je zijn verlopen hoofd. Hij corrigeert de vrouwen met zijn voet, besteedt veel aandacht aan bepaalde yoga-posities en hoort zichzelf graag en nadrukkelijk praten. De helft van ons heeft er meteen een akelig gevoel bij. Op een gegeven moment gaat hij voordoen hoe het moet. Dat mislukt jammerlijk en hij klapt met een doffe knal plat op zijn rug op de yogamat.
Maar zijn klasje – dat vooral bestaat uit jonge vrouwen – hangt aan zijn lippen en zit ’s avonds in de tuin braaf huiswerk te maken.
We koken ons eigen potje en dobberen tegen zonsondergang nog even in zee. Meer hoeft het vandaag niet te zijn.
Het blauwe busje 