Vroeg uit de veren met een laf ontbijtje. We willen ons niet weer laten verrassen door Karawanken-files 😉 Op deze vroege zondagochtend – tegen half negen – rijdt het vlekkeloos door. We ruiken de stal.
Tijd voor een stop bij de rasttätte Landzeit ‘aan de andere kant’. Voor een taartje en twee bakjes koffie tikken we 28 euro af. Maar het uitzicht op de touringcars die massaal Chinese en Koreaanse toeristen aanvoeren – Europe-in-ten-days! – is onbetaalbaar.
Na alle olijfbomen en azuurblauwe baaitjes genieten we van de Alpen.
Kijk! Hier kwamen we vorig jaar ook langs!
Tegen 18:00 uur rijden we Kitzingen binnen op zoek naar de camperplaats aan de Main.
We hebben ons nét geïnstalleerd als de plaatselijke ijscoboer voorbij komt. Zwei bolletjes graag!
Volgens de NKC-app schijnt hier in de buurt een Imbiss te zijn waar je lekker kunt eten. Dwalend over het terrein komen we een zeer vriendelijke familie tegen die ons er in de auto naar toe brengt. We hadden het kunnen weten: het etablissement is pastoraal gelegen naast verlaten sportvelden. Op de kaart staat vooral Currywurst mit Pommes in allerlei variaties. Hoe hongerig ook na een lange reisdag, na alle mediterraanse heerlijkheden is zo’n maaltje wel weer een beetje afzien 😉
Na het eten gymnastieken we nog even door het nabijgelegen fittness-parkje.
En weten we weer waarom we camperplaatsen als deze het liefst zoveel mogelijk vermijden.
Het blauwe busje 