Het voordeel van een bos pal naast de deur is dat het ’s ochtends lekker lang koel en donker blijft. We slapen dus zowaar een beetje uit.
Als we ons hoofd om het hoekje van de deur steken, schijnt de zon al uitbundig over westelijke oever van het meer en is de temperatuur veelbelovend.
Het handwasje hangt snel aan de lijn, de eitjes liggen rap in de pan en dan fietsen we richting het dorp Titisee. Het is een prachtig tochtje van ongeveer 20 minuten via een (wandel)pad tussen het bos en het meer.
Als je van koekoeksklokken, nordic-walkingstokken en om de 3 meter een souvenirwinkel houdt, is Titisee the place to be. Om een beetje bij te komen van de schrik strijken we neer op een terras vlak aan het meer en vergeten we het fenomenale stuk Schwarzwalder Kirschtorte – waar met gemak een hele bus bejaarden van had kunnen eten – op de foto te zetten. De mussen weten met de kruimels wel weg.
Het is trouwens nog best lastig om op zondag boodschappen te doen in Titisee, want een supermarkt is er niet. Dus sprokkelen we bij diverse (souvenir)winkeltjes ons avondmaaltje bij elkaar. Morgen maar weer eens een Netto, Billa, Edeka of Prima onveilig maken…
Het blauwe busje 