Het is voor ons alweer jaren geleden, maar we herkennen het tafereel meteen: ouders die met een gekwelde, slaapdronken blik in de ogen godsonmogelijk vroeg hun wakkere peuter al fietsend of wandelend mee uit broodjes-kopen nemen. Dat je dan nog minstens een half uur voor de dichte deur van de supermarket staat, neem je op de koop toe. Alles om te voorkomen dat je kroost het bij het krieken van de dag luidkeels op een blèren zet zodat je voor de rest van je verblijf onvermijdelijk gebrouilleerd raakt met belendende mede-kampeerders.
Wij slaan het ontbijt over en vervoegen ons richting Kroatië. De snelweg ligt er mooi in. De Spar in Plivka heeft heerlijke verse kaasbroodjes en cevapcici in het assortiment. En een mooi uitzicht.
Aan de grens met Kroatië zit de douanier – als vanouds – met professioneel stuurse blik lekker belangrijk te zijn achter z’n loketje. Een kwartiertje later zien we de Adriatische zee. Die ligt er nog net zo mooi bij als lang geleden.
Richting Rijeka gaan het. Wat fijn en handig dat de informatieborden boven de vlekkeloze snelweg de temperatuur aangeven. Die loopt steeds verder op ;-). We passeren de rafelranden van Rijeka.
Vanaf Rijeka volgen we ‘de 8’: de legendarische kustweg die uiteindelijk helemaal naar Dubrovnik leidt. Niet de snelste route, wél de allermooiste. De etappe is van mythische schoonheid. Honderden bochten brengen evenzoveel spectaculaire vergezichten. Net als je denkt: ‘Nu kán het niet mooier!’ weet het uitzicht het bij de volgende bocht minstens nog eens dunnetjes over te doen. Er zijn veel stopplaatsen waar je je – boven op een van de talloze klippen – ademloos kunt vergapen aan het uitzicht.
Wij gaan vandaag tot Skradin. Om daar te komen, moeten we uiteindelijk nog over een stukje tol-snelweg. Die kilometers liggen er in als een racebaan. Na 45328 bochten is een stukje rechtuit rijden een verademing voor de vermoeide chauffeur.
We komen aan het eind van de middag terecht op Autocamp Skradin-Skorici, de enige SVR-camping in Kroatië. Prettig kleinschalig en met een zeer vriendelijke eigenaar. We mogen zelf een mooi plekje uitkiezen. Het krekelkoor zingt oorverdovend haar lied. Proost op een mooie dag!
Het blauwe busje 