Eindelijk een nachtje zonder muggen.
We staan redelijk vroeg op. We moeten de smalle bergweg weer op en willen de Grieken die naar beneden komen zoveel mogelijk vóór zijn. Dat lukt prima. We komen alleen de ober uit Taverna Maria tegen die op zijn plof-brommertje de berg aftuft op weg naar z’n werk.
Vannacht is de stroom op de camping uitgevallen dus de koelkast is behoorlijk opgewarmd. We hopen dat hij op de accu de geest weer krijgt en weer aan het koelen slaat.
In Petalidi drinken we een frappé en dan rijden we via Kalamata richting de buiten-Mani. Ook in deze buurten zijn veel Engelsen neergestreken en wordt er veel reclame gemaakt voor vakantie-vastgoed. Veel nieuwbouw hier, geïnspireerd op de karakteristieke Mani-torens. Boerderettes op-z’n-Grieks, zeg maar.
We komen in Neo Oitylo terecht op een gratis parkeerplaats voor campers. Niet echt een inspirerende plek, naast een terrein waar oud ijzer ligt opgeslagen. Maar we hebben zeezicht en vlakbij zijn tavernas, dus dat maakt veel goed. ‘s Avonds eten we heerlijk op een terras aan zee.
De nacht verloopt kalm. In de verte blaffen wat honden en scharrelen de katten in de vuilcontainer. En de koelkast? Die doet z’n naam weer eer aan.
Het blauwe busje 