In de nacht van zondag op maandag zitten we rond 04:00 uur nog een poosje buiten in de hoop nog meer vallende sterren te zien. Er is weinig reuring aan de heldere sterrenhemel. Maar wat is het lekker afgekoeld. We vallen weer een paar uurtjes in slaap en rond half negen zijn we weer bij de pinken. Koffie, broodjes en een sapje. De dag ontvouwt zich in alle rust. We dobberen heerlijk in zee en brengen de middag door op het strandje vlak voor de deur. Een frappé op het campingterras en een bezoekje aan de minimarket zijn de grootste inspanningen vandaag. ’s Avonds koken we ons eigen potje, zien we nog een verdwaalde vallende ster en besluiten we er nog een dagje niks-doen aan vast te plakken.
Dinsdag is het een warme dag. De wind is nagenoeg weggevallen en de zee kabbelt kalmpjes op het kiezelstrandje. Veel beleven we niet vandaag. We ontbijten laat met een kan koffie, brood en lekkere omelet met tomaatjes en kaas. Verder blijft het bij een wandelingetje langs het strand naar Hotel Apollo voor een frappé-to-go, een tippeltje naar de minimarket en tegen zessen dobberen we nog poosje in de lauwwarme zee. Zo glijdt de dag in alle kalmte voorbij. We doen ’s avonds het campingrestaurant aan en worden meegenomen naar de keuken om aan te wijzen wat we willen eten. We oriënteren ons alvast via de NKC-app op de camping-mogelijkheden in Macedonië en Servië. De terugreis komt zo zoetjesaan in zicht…
Het blauwe busje 