Poeh… Wat was het warm en benauwd vannacht. De ventilator in het dakluik had moeite om het bij te benen. Terwijl de camping nog in volle rust is, dobberen wij al in zee om een beetje af te koelen. Ah.. héérlijk!
Een ontbijtje, een kan koffie.. en ondertussen hilariteit alom als 6 mannen met vereende krachten op het strand een partytent in elkaar proberen te knutselen. Zijn het Grieken? Dan hebben we nóg meer bewondering voor hun antieke voorvaderen die twee duizend jaar geleden zonder gebruiksaanwijzing zo’n enorme Apollo-tempel omhoog wisten te krijgen. Nee, het zijn – aan de flessen wodka die van hand tot hand gaan te zien – waarschijnlijk Russen.
Het Griekse strandleven verveelt nooit. Knalroze flamingo’s, drijvende ijsco’s, opblaasbare mobieltjes… er trekt van alles voorbij. We genieten vooral van de Griekse oudjes: die zwemmen niet, maar staan – met zonnebril en hoedje op – tot aan hun nek in het water gezellig met elkaar te keuvelen. Het spetteren en spatteren laten ze graag over aan de jeugd en de toeristen. Opeens is er reuring op het strand: één van de Russen staat met een harpoengeweer vanaf het strand tussen de zwemmende kinderen in te vissen. ‘It’s forbidden!’ roepen Griekse vaders. Zijn vrienden nemen hem het moordtuig af en de rust keert weer.
In de middag spelen we op het terras van de taverna op het scherpst van de snede een paar potjes tric-trac en daarna dobberen we een poosje in zee op onze luchtbedjes. En als kers op de taart toppen we de dag af met een lekker maaltje in het restaurant.
Het blauwe busje 